ขณะนี้สังคมกำลังถูกท้าท้ายด้วยโจทย์ใหญ่ข้อหนึ่ง “ระหว่าง ชิวิตคน กับ การรักษากฏหมาย จะเลือกอะไร”
บางคน บางกลุ่มก็ขอให้เอาชีวิตคนเป็นที่ตั้ง โดยย้ำว่า “อะไรก็แลกไม่ได้” ผมเลยลองตั้งคำถามกับตัวเองดู เอ ชีวิตคนแลกกับอะไรได้บ้างนะ ผมก็นึกออกได้สองสามอย่าง
- อธิปไตยของชาติ ในสงคราม ทหารมากมาย ไม่ใช่เพียงคนสองคน ต้องสละชีพ เพื่อปกป้องอธิปไตยของชาติ โชคดีที่ในกรณีนี้ไม่มีคนตั้งประเด็นว่า ให้รักษาชิวิตคนไว้ก่อน นั่นคือไม่ต้องรบ เจรจาอย่างเดียว อาจยอมให้ต่างชาติเข้ามายึดประเทศซะ แต่มีข้อแม้ว่าต้องปฏิบัติกับคนไทยอย่างเท่าเทียมกับคนในประเทศของเขา ถ้าเป็นเช่นนี้จะมีคนยอมรับได้หรือเปล่าครับ?
- สวัสดิภาพของบุคคลทั่วไป ถ้ามีคนร้ายกำลังจะเหนี่ยวไกใส่คนบริสุทธิ์อีกคนหนึ่ง ตำรวจก็คงต้องยิงใส่คนร้าย เพื่อปกป้องชีวิตคนบริสุทธ์
- กฎหมาย จากตัวอย่างที่แล้ว ถ้าในเหตุการณ์เฉพาะหน้า คนที่ถือปืน แจ้งกับตำรวจว่า คนที่เขากำลังจะยิงเป็นคนเลว ชั่วช้ามาก สมควรตายแล้ว ตำรวจก็ยังคงต้องยิงคนถือปืนอยู่ดีใช่มั๊ยครับ เพราะเราไม่สามารถตัดสินว่าใครถูกใครผิด จนกว่าจะผ่านกระบวนการยุติธรรม
ในสถานการณ์ปัจจุบัน ยังมีการถกเถียงกันอยู่ว่าเป็นสงครามกลางเมือง เป็นกบฏ การก่อการร้าย หรือการก่อจลาจล แต่ผมคิดว่าอย่างน้อยน่าจะกล่าวได้ว่าเป็นการก่อความไม่สงบ โดยมีการใช้อาวุธที่หลากหลาย ตั้งแต่ไม้ไผ่ ไปจนถึงอาวุธสงคราม เช่น ระเบิด M79 และ จรวด RPG
คำถามคือ ถ้าเราเห็นแก่ชีวิตคน แล้ว ยอมจำนนต่อการทำผิดกฏหมาย ด้วยความรุนแรง และด้วยอาวุธสงคราม อะไรจะเกิดขึ้น แปลว่าวิธีการที่ใช้ มวลชน + อาวุธสงคราม “ได้ผล” ใช่หรือไม่?
ต่อไปนี้ถ้าใครอยากได้อะไร แล้วไม่ได้อย่างใจ ก็สามารถใช้วิธีนี้กันได้หมด ผมคิดว่าถ้าเช่นนั้น นิติรัฐจะพังทลาย และเมื่อนิติรัฐพังทลาย บ้านเมืองก็จะวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ซึ่งนั่นหมายถึงชีวิตคนบริสุทธ์อีกมากที่จะต้องเสียไป ใช่แล้วครับ สุดท้ายก็ลงที่ชีวิตคนอยู่ดี และในจำนวนที่มากกว่าด้วย
ดังนั้นถ้าถามผมว่า ชีวิตคนแลกกับอะไรได้บ้าง ผมตอบว่า แลกกับ นิติรัฐ แลกกับ ชีวิตคนในจำนวนที่มากกว่า ครับ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น